بیماری‌های دریچه‌ای قلبی، به عنوان یکی از زیرگروه‌های بیماری‌های قلبی عروقی، شامل اختلالات و نقایص در ساختار یا عملکرد دریچه‌های قلبی می‌شوند. این بیماری‌ها ممکن است ناشی از عوامل مختلفی مانند فرایندهای التهابی، تغییرات دگرگونی یا تراکم در بافت دریچه‌ها، یا ناهنجاری‌های خلقی باشند. یکی از بیماری‌های دریچه‌ای قلبی رایج، استنوز دریچه آئورتا است که باعث تنگی دریچه آئورتا (دریچه واقع در خروجی قلب به سمت شریان بزرگ) می‌شود و موجب مشکلاتی مانند خستگی، ضعف عمومی، و در بلندمدت می‌تواند باعث عوارض خطرناکی مانند عدم کفایت قلبی و حتی آنژین صدری گردد.. درمان بیماری‌های دریچه‌ای قلبی ممکن است شامل مداخلات دارویی و یا جراحی باشد، به‌طوری‌که در موارد شدیدتر و غیرقابل کنترل به دلیل نقایص جدی در عملکرد قلب، جراحی جایگزینی دریچه ممکن است لازم باشد. برنامه‌های درمانی معمولاً بسته به شدت بیماری، علائم، و شرایط فرد متغیر است و نیاز به تجویزات دارویی مداوم و یا تغییرات در سبک زندگی نیز ممکن است داشته باشد. علاوه بر استنوز دریچه آئورتا، بیماری‌های دیگری نیز در زمینه دریچه‌های قلبی شناخته شده‌اند، از جمله تسری دریچه میترال که باعث باز شدن بیش از حد این دریچه و عدم توانایی آن در نگه داشتن خون در داخل قلب می‌شود، یا ناکافی شدن دریچه میترال که موجب بازگشت خون از کامر، که می‌تواند باعث ضعف عمومی و کاهش کارایی فیزیکی شود. همچنین، پرولاپس دریچه میترال نیز یک بیماری رایج در این زمینه است که به علت تورم و به داخل برگه‌های دریچه میترال، می‌تواند عوارضی مانند آریتمی‌ها و عوارض قلبی دیگر را به همراه داشته باشد. برای تشخیص بیماری‌های دریچه‌ای قلبی، علاوه بر انجام تست‌های تصویری مانند اکوکاردیوگرافی، ممکن است نیاز به انجام آزمون‌های تکمیلی مانند آنژیوگرافی و تست‌های عملکرد قلبی باشد. درمان نیز بسته به نوع و شدت بیماری، ممکن است شامل مداخلات دارویی، رژیم غذایی خاص، و یا جراحی باشد. همچنین، پس از درمان، پیگیری‌های دوره‌ای و کنترل منظم از سوی پزشک متخصص قلب می‌تواند بهبود و کنترل بهتر بیماری را تضمین کند.
