بیماری‌های قلبی عروقی مجموعه‌ای از مشکلات قلبی هستند که اغلب ناشی از تجمع چربی، کلسیم و سایر مواد در دیواره‌های عروق قلبی می‌باشند. علائم این بیماری‌ها ممکن است شامل درد در قفسه سینه، فشار در نواحی مختلف مانند گردن و بازوها، خستگی، ضربان نامنظم قلب و احساس ضعف باشد. عوامل خطر برای ابتلا به این بیماری‌ها شامل فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، سیگار کشیدن، چاقی، عدم فعالیت بدنی، استرس و سن بالای ۵۵ سال می‌شوند. برای تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی، پزشک ممکن است از تست‌هایی مانند آزمایش خون، ECG، آنژیوگرافی، تست تمرین فیزیکی، اکو، و سایر آزمایش‌های تصویربرداری استفاده کند. پیشگیری از این بیماری‌ها شامل تغییر سبک زندگی با تمرین منظم، تغذیه سالم، کنترل فشار خون و کلسترول، قطع سیگار، و مصرف داروها و درمان‌های جراحی در صورت لزوم می‌شود. عوارض این بیماری‌ها می‌توانند شامل حمله قلبی، سکته مغزی، عدم عملکرد قلبی و کاهش کیفیت زندگی باشند. مراقبت پس از حمله قلبی شامل مصرف داروها، تغییرات در سبک زندگی، برنامه تمرینی، و درمان‌های جراحی ممکن است. بهتر است هرگز از تجارب شخصی دیگران برای تشخیص و درمان استناد نشود، زیرا هر فرد و شرایط بدنی او منحصر به فرد است. پزشک می‌تواند بر اساس تاریخچه پزشکی، علائم، و تست‌های لازم، برنامه درمانی مناسبی را تعیین کند. علاوه بر این، اطلاعات و آموزش‌های مربوط به سبک زندگی سالم می‌توانند کمک کنند تا خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی کاهش یابد. حفظ وزن سالم، تغذیه مناسب، مدیریت استرس، تمرین منظم، و قطع سیگار از جمله اقداماتی هستند که باید انجام گرفته شود. در نهایت، پیروی از دستورات و نکات پزشکی و رعایت نکات ایمنی و پیشگیری می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین مراقبت را برای قلب خود داشته باشید و از بروز مشکلات جدی جلوگیری کنید. بیماری‌های قلبی و عروقی به عنوان یکی از عوامل اصلی علت مرگ و میر در جهان شناخته می‌شوند و افراد مختلفی در معرض خطر ابتلا به این بیماری‌ها قرار می‌گیرند. یکی از اصلی‌ترین عوامل خطر این بیماری‌ها فشار خون بالا است. افرادی که فشار خون آن‌ها بالاتر از حد طبیعی است، شامل فشار خون ارتفاعی (hypertension)، در معرض خطر بیشتری برای بیماری‌های قلبی و عروقی قرار دارند. همچنین، افرادی که کلسترول خون بالا دارند، به خصوص افرادی که سطح کلسترول LDL ("کلسترول بد") آن‌ها بیش از حد است، نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. افراد دیابتی نیز از دیگر گروه‌هایی هستند که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی برای آن‌ها افزایش می‌یابد. دیابت می‌تواند به عنوان یک عامل مستقل خطر برای بیماری‌های قلبی و عروقی محسوب شود و همچنین ممکن است با افزایش فشار خون و سطح کلسترول در خون همراه باشد که این موضوع خطر بیشتری را برای بیماری‌های قلبی و عروقی به ارمغان می‌آورد. علاوه بر این، سن و جنسیت نیز عواملی است که تأثیر بسزایی در خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی دارند. معمولاً با پیشرفت سن، خطر این بیماری‌ها افزایش می‌یابد، به خصوص برای افرادی که بالای ۵۵ سال سن دارند. جنسیت نیز تأثیر دارد؛ برخی مطالعات نشان داده‌اند که مردان معمولاً در معرض خطر بیشتری برای بیماری‌های قلبی و عروقی قرار دارند، اما پس از ورود زنان به سنین پس از یائسگی، این تفاوت کاهش می‌یابد. همچنین، سابقه خانوادگی نیز می‌تواند نشان دهنده خطر ارثی برای ابتلا به این بیماری‌ها باشد؛ اگر در خانواده شما سابقه بیماری‌های قلبی و عروقی وجود داشته باشد، شما نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید. در نهایت، عواملی مانند چاقی، فعالیت بدنی ناکافی، مصرف تنباکو و الکل نیز می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهند. اصلاح این عوامل خطر، از جمله اقداماتی است که می‌توانید برای کاهش خطر خود از این بیماری‌ها انجام دهید.