زونا یک بیماری ویروسی است که به عنوان عفونت واکنش‌های عصبی محسوب می‌شود. عامل این بیماری ویروس واریسل‌زوستر است، که همان ویروسی است که به عنوان عامل ایجادکننده بویل‌ها (جوش‌های آب‌درآمده) در کودکان شناخته می‌شود. پس از ابتلا به واریسل‌زوستر، ویروس در گانگلیون‌های عصبی محلی خوابیده می‌شود و ممکن است سال‌ها یا حتی دهه‌ها بعد از آن فعال شود و علائم زونا را ایجاد کند. بیماری زونا معمولاً با علائمی نظیر درد و سوزش در منطقه‌ای خاص از بدن آغاز می‌شود، سپس در ادامه عفونت، طیف گسترده‌ای از علائم شامل ایجاد حبه‌های دردآور پوستی را به همراه دارد. این حبه‌ها معمولاً در امتداد عصبی که ویروس زونا آن را تحت تأثیر قرار داده، شکل می‌گیرند و به عنوان خطوطی از آنتروپی (تغییرات در جهت و نوع درد) شناخته می‌شوند.علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است با عوارض مزمن پس از زونا مواجه شوند، که عمدتاً به عنوان علائم پس‌زونایی شناخته می‌شود. این علائم شامل درد عصبی مزمن (علامت عصبی‌شیمایی)، عدم حساسیت در مناطق پوستی مشخص (علامت‌های سوزن و سوختگی) و حتی نارسایی عضلانی می‌شوند. برای درمان زونا، معمولاً از داروهای ضد ویروسی، دردآورها و داروهای ضد التهابی استفاده می‌شود. همچنین، واکسیناسیون در برخی از موارد می‌تواند از ابتلا به زونا و یا شدت علائم آن پیشگیری کند. علاوه بر درمان دارویی، مراقبت‌های پوستی نیز می‌توانند به تسکین علائم زونا کمک کنند. استفاده از پوشش‌های محافظتی بر روی حبه‌های پوستی به‌عنوان یک روش موثر برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه و کاهش خارش و درد است. علاوه بر این، استفاده از خنک کننده‌های پوستی مانند کامفرت و لوسیون‌های آلوئه ورا می‌تواند احساس راحتی و آرامش را به بیمار برگرداند. اما مهمترین نکته این است که باید به زمانی که علائم زونا شروع می‌شود، توجه کافی شود و به سرعت به پزشک مراجعه کنید، زیرا درمان زودهنگام می‌تواند مانع از ایجاد عوارض مزمن و تشدید علائم شود.
