بیماری کلیه چند‌کیسه‌ای یا به اصطلاح پلی‌سیستیک کلیه، یک بیماری ژنتیکی و مزمن است که معمولاً به صورت وراثتی انتقال می‌یابد. این بیماری با ایجاد کیست‌های متعدد در بافت کلیه شناخته می‌شود که در نهایت باعث اختلال در عملکرد کلیه می‌شود. کیست‌هایی که در کلیه شکل می‌گیرند، می‌توانند اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی داشته باشند و به مرور زمان، تعداد و اندازه آن‌ها افزایش می‌یابد که منجر به آسیب و تخریب بافت کلیه می‌شود. علایم بیماری کلیه چند‌کیسه‌ای متناسب با اندازه و تعداد کیست‌ها و همچنین شدت تخریب کلیه متغیر است. برخی از افراد ممکن است اصلاً علایمی را تجربه نکنند در حالی که در دیگران، علایم مانند درد شکمی، خونریزی در ادرار، فشار خون بالا، و تورم در ناحیه کلیه مشاهده می‌شود. به دلیل اینکه بیماری کلیه چند‌کیسه‌ای اغلب به صورت وراثتی منتقل می‌شود، مشاوره ژنتیکی برای افرادی که تاریخچه خانوادگی این بیماری را دارند بسیار اهمیت دارد. همچنین، مداخلات درمانی مانند کنترل فشار خون، مدیریت علائم و عوارض مرتبط و در صورت لزوم انجام دیالیز یا پیوند کلیه ممکن است برای مدیریت بهتر بیماری انجام شود. در مجموع، بیماری کلیه چند‌کیسه‌ای یک بیماری مزمن و پیچیده است که نیازمند مداخلات ژنتیکی، پزشکی و روان‌شناختی می‌باشد و مدیریت مناسب آن می‌تواند بهبود در کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری را فراهم آورد. افرادی که در خانواده‌هایی با تاریخچه بیماری کلیه چند‌کیسه‌ای دچار شده‌اند، بیشترین خطر ابتلا به این بیماری را دارند. به علاوه، افرادی که یکی از والدین یا هر دوی آن‌ها از بیماری رنج می‌برند نیز معرض خطر بالایی قرار دارند. همچنین، در برخی موارد، افرادی که از اعضای خانواده‌هایی با تاریخچه بیماری کلیه چند‌کیسه‌ای به طور غیرمستقیم هم به تماس با کلیه‌های آلوده به بیماری یا عوامل محیطی خاصی که ممکن است بیماری را تحریک کنند، معرض خطر قرار می‌گیرند. افرادی که به عنوان نمونه دارویی با نام streptomycin، gentamicin و غیره، درمان شده‌اند نیز ممکن است به خطر ابتلا به بیماری کلیه چند‌کیسه‌ای بیشتری بیافتند.
