اختلال بیش فعالی - نقص توجه یک اختلال رفتاری است که ممکن است در کودکان و بزرگسالان رخ دهد و به مشکلاتی نظیر بیش فعالی، ناتوانی در تمرکز و کنترل عملکردهای اجرایی منجر می‌شود. تشخیص این اختلال معمولاً توسط تیم تخصصی از پزشکان و روانشناسان انجام می‌شود و شامل مراحل مختلفی است. یکی از روش‌های تشخیص ADHD، مصاحبه با فرد و خانواده او است، که در آن علایم و نشانه‌های موجود مورد بررسی قرار می‌گیرد. همچنین، استفاده از ابزارهای ارزیابی مانند پرسشنامه‌ها، مقیاس‌ها و تست‌های روانشناسی نیز به تشخیص کمک می‌کند. این ابزارها معمولاً برای سنجش نشانه‌های بیش فعالی، کاهش توجه و ناتوانی در کنترل اجرایی استفاده می‌شوند. علاوه بر این، ممکن است پزشک از تست‌های فیزیکی و آزمایش‌های تکمیلی نیز استفاده کند تا اطمینان حاصل کند که علایم موجود ناشی از دیگر عوامل مانند مشکلات جسمی یا سلامت روانی دیگر نیستند. به طور کلی، تشخیص ADHD یک فرایند جامع است که نیازمند توجه به اطلاعات گوناگون و ارزیابی دقیق فرد است تا درمان مناسب و مؤثری ارائه شود. تشخیص اختلال بیش فعالی - نقض توجه معمولاً بر عهده تیم تخصصی از پزشکان، روانشناسان و متخصصین است. این تیم تلاش می‌کند تا با استفاده از مصاحبه‌ها، ارزیابی‌های روانشناختی، تست‌های فیزیکی و آزمون‌های تشخیصی، علایم و نشانه‌های ADHD را تشخیص دهد و برنامه‌های درمانی مناسب را برای مدیریت این اختلال تعیین کند. همچنین، حمایت و همکاری خانواده و محیط اجتماعی نیز نقش بسیار مهمی در مدیریت و درمان این اختلال دارند.